Epilepsie bij hond en kat

Wat is epilepsie?

Er is sprake van epilepsie als een aanval van bewustzijnsverlies en verkrampte poten met regelmatige (of onregelmatige) tussenpozen optreedt. De aanvallen kunnen variëren in sterkte, in tijdsduur en in vorm (bijvoorbeeld veel schokken of juist alleen maar verstijven).

Hoe ontstaat een epileptische aanval?

Tussen hersencellenen cellen van de rest van het zenuwstelsel lopen elektrische signalen. Bij een aanval is er een kortdurend te sterk werken elektrisch signaal dat niet wordt afgeremd door andere cellen.

Complete aanval

Als de storing in de elektrische geleiding zich door de gehele hersenen verspreidt, noemen we dit een klassieke complete aanval. Hierbij treden krampen op, de poten kunnen verstijven, het dier kwijlt of schuimbekt heel erg en laat vaak urine en/of ontlasting lopen. Vaak is er in deze situatie ook bewustzijnsverlies. Het dier is niet aanspreekbaar.

Partiële aanval

Epilepsie kan ook in een beperkt gedeelte van de hersenen optreden. Uiterlijke verschijnselen van deze zogenaamde partiële epileptische aanvallen kunnen zijn: met de onderkaak klapperen, trekken met 1 of meer poten of ‘staartjagen’. Het dier blijft bij bewustzijn.

Hoe verloopt een epileptische aanval?

Aanvallen kunnen heel wisselend zijn, maar verlopen vaak in 3 stappen:

1. De voortekenen

Soms is aan het dier een korte aanloopperiode te zien. Het dier gedraagt zich anders dan normaal; onrustig, aanhankelijk, kwijlen, hijgen of een andere blik in de ogen. Deze periode kan enkele seconden, maar soms ook enkele dagen duren.

2. De aanval zelf

De aanval bestaat bijna altijd uit een periode van bewustzijnsverlies. Vaak valt het dier om en door de verkramping van alle spieren verstijft het hele lichaam. Vervolgens kunnen krampaanvallen optreden waarbij het dier een soort fietsbewegingen maakt. Het dier kan urine en ontlasting laten lopen en heftig kwijlen of schuimbekken. Na enkele minuten komt het dier weer bij bewustzijn.

3. De periode na de aanval

De meeste dieren zijn na een aanval een tijdje van slag. Soms zijn ze dan dorstig of hongerig. Soms gaat het dier slapen, omdat ze erg moe zijn van de aanval. Andere dieren worden erg onrustig.

De fase na de aanval kan heel kort zijn( seconden of minuten) maar kan ook enkele dagen of soms weken duren.

Oorzaken van epilepsie

Het optreden van de te sterke elektrische signalen kan verschillende oorzaken hebben. De oorzaak kan liggen in de hersenen zelf, maar ook daarbuiten.

Primaire epilepsie

Bij een deel van de dieren met epilepsie is geen aanwijsbare oorzaak te vinden voor het ontstaan van de aanvallen; we spreken dan van primaire epilepsie. De aanvallen treden meestal op in rust en vaak ziet men de eerste aanval in de vroege ochtend. De leeftijd van honden met primaire epilepsie ligt tussen 6 maanden en 5 jaar. Bij katten is een leeftijdscategorie niet goed aan te geven.

Secundaire epilepsie

Bij secundaire epilepsie kan de oorzaak liggen in de hersenen zelf, maar ook daarbuiten (bijvoorbeeld een leverfunctiestoring, laag bloedsuikergehalte, zuurstoftekort, afwijkingen in de alvleesklier).

Behandeling van epilepsie

Het is in de eerste periode van de behandeling belangrijk om een dagboek bij te houden. Hierin kunnen datum, tijdstip, duur en ernst van de aanvallen worden bijgehouden. Ook verdere bijzonderheden, zoals gedragsveranderingen, reactie op prikkels uit de omgeving en veranderingen in eet- en drinkgedrag en uithoudingsvermogen kunnen bijgehouden worden. Daarnaast kun je een video-opname maken op het moment van een aanval, aangezien dit soms extra informatie kan zijn voor jouw dierenarts.

Na een eerste epileptische aanval wordt in veel gevallen niet direct een behandeling ingesteld. Als vaker aanvallen optreden wordt meestal wel een behandeling ingesteld. Het instellen van de juiste dosering van anti-epilepsie medicijnen kan een tijdje duren. Vaak zie je in de eerste periode bijwerkingen (bijvoorbeeld erg sloom worden).

Wanneer waarschuw je de dierenarts?

Een epileptische aanval is meestal niet levensbedreigend. Vaak duurt een aanval 2 tot 3 minuten. Duurt de aanval langer, waarschuw dan de dierenarts. Treden de aanvallen snel na elkaar op of duurt een aanval langer, dan kan er sprake zijn van een spoedgeval en moet de dierenarts snel ingrijpen.

Bron: CCI

Heb je een vraag over dit onderwerp? Stuur dan een e-mail naar: dierenarts@medpets.nl