Hoefbevangenheid
Geschreven door Samantha |
Bij hoefbevangenheid is er sprake van een ontsteking in de hoeven, namelijk tussen het hoefbeen en de hoefwand.
Wat is hoefbevangenheid?
Bij hoefbevangenheid is er sprake van een ontsteking in de hoeven, namelijk tussen het hoefbeen en de hoefwand. Hoefbevangenheid wordt ook wel ‘laminitis’ genoemd, wat ontsteking van de lamellen betekent. De lamellen zijn structuren die ervoor zorgen dat het hoefbeen met de hoefwand verbonden is. Bij een ontsteking van deze lamellen komt het hoefbeen ‘los’ van de hoefwand te liggen. In ernstige gevallen kan het hoefbeen daardoor gaan kantelen in de hoef. Dit is een onomkeerbaar proces en kan zelfs tot een doorbraak van het hoefbeen door de zool zorgen.
De aandoening gaat gepaard met veel pijn en het paard kan kreupelheid gaan vertonen, voornamelijk in de voorbenen. Soms wil het paard helemaal niet meer lopen. Vaak wordt een typische stand aangenomen; de achterbenen worden ver onder het lichaam geplaatst en de voorbenen worden naar voren geplaatst waardoor het gewicht van het paard voornamelijk op de achterbenen leunt en er minder druk op de voorbenen staat. De ontsteking kan acuut optreden en wanneer dit niet snel genoeg behandeld wordt of onvoldoende onder controle te krijgen is (met weidemanagement en medicatie), kan de bevangenheid chronisch worden.
Waardoor wordt hoefbevangenheid veroorzaakt?
Het ontstaan van hoefbevangenheid kan meerdere oorzaken hebben.
- Verstoring hormoonbalans: Zowel het Equine Metabool Syndroom (EMS) als PPID (Cushing) kunnen voor een verhoogde gevoeligheid voor hoefbevangenheid zorgen. Deze aandoeningen hebben vaak insulineresistentie als gevolg waardoor de suikerhuishouding veranderd. Deze aandoening komt regelmatig voor bij shetlanders.
- Ziekte elders in het lichaam: bacteriën die bij deze ziektes (bijvoorbeeld diarree of aan de nageboorte blijven staan) betrokken zijn kunnen gifstoffen aanmaken, die vervolgens in de bloedbaan terecht komen. Op deze manier wordt de bloedvoorziening in de hoef verstoord en kan hoefbevangenheid optreden.
- Overbelasting hoef: overbelasting van een van de hoeven, bijvoorbeeld door een verwonding of herstel van een andere hoef, kan ook leiden tot hoefbevangenheid.
- Rantsoen/fructaan in gras: in het voorjaar (koude nachten, zonnige dagen) is het fructaangehalte in het gras relatief hoog. Overdag wordt er onder invloed van de zon suiker in de plant aangemaakt. Normaal gesproken wordt het suiker ’s nachts door de plant verbruikt voor de groei. Echter, wanneer de nachten in het voorjaar nog koud zijn en de plant niet heel actief is, wordt het als fructaan opgeslagen in plaats van verbruikt. Wanneer het paard dit gras opeet krijgt hij dus een relatief hoog gehalte aan fructaan binnen. Dit kan hoefbevangenheid veroorzaken, met name bij paarden/pony’s die ook het EMS syndroom of PPID hebben.
