Huidproblemen bij hond en kat

De huid is het grootste orgaan dat we kennen. Bij een volwassen hond van 30 kg is 12% van het lichaamsgewicht huid (oppervlak van ongeveer 1m2). Niet alleen bij de mens maar ook bij huisdieren – en met name gezelschapsdieren – komen vele huidaandoeningen voor. De huid is, zowel een belangrijk orgaan, als ook het “visitekaartje” van mens en dier. En niet in de laatste plaats de vacht als het om dieren gaat.

Huidaandoeningen

Als de huid ziek is, kan het gaan om een ‘simpel’ schaafwondje maar kan het probleem ook ernstiger zijn. Afhankelijk van de ooraak kan het van korte duur zijn of levenslang zijn. Er zijn huidproblemen welke snel te behandelen zijn. Denk hierbij aan parasieten, zoals vlooien en teken. Hoewel één beet van een vlo al klachten kan veroorzaken is dit meestal, met juist gebruik van een goed vlooienmiddel (bijvoorbeeld: Advantage, Effipro), goed onder controle te houden.

Schimmels

Het aanpakken van schimmels word al een stuk lastiger. Als we hier met een goede behandeling en veel geduld mee om gaan, kunnen we dit probleem meestal ook goed onder de knie krijgen.

Bacteriële huidaandoeningen

Bacteriële huidaandoeningen worden ook wel pyodermieën genoemd. Deze ontstaan als het evenwicht van de huid wordt verstoord. Er zijn drie vormen van pyodermie: oppervlakkig (een ontsteking tussen de huidplooien), diep (een ontsteking in de opperhuid of huidzakjes) en zeer diep (een ontsteking in de haarzakjes of het onderhuidse weefsel). De behandeling hangt af van de diepte van de ontsteking en uitgebreidheid. Een behandeling kan bijvoorbeeld bestaan uit het wassen van uw dier met Etiderm shampoo (oppervlakkige ontstekingen) of Pyoderm shampoo (diepe ontsteking). Bij sommige aandoeningen wordt er tevens gebruik gemaakt van antibioticahoudende middelen of andere medicatie. In tegenstelling tot bij de kat komen pyodermieën bij de hond frequent voor.

Gisten

Gisten kunnen ook tot huidaandoeningen leiden. Een Malassezia infectie is altijd een secundaire infectie. Dat betekent dat er een andere oorzaak aan ten grondslag ligt. Uiteraard zal de primaire oorzaak behandeld moeten worden en zal hiernaast het dier met een speciale shampoo tegen Malassezia moeten worden gewassen. Als zowel vlooien, andere parasieten, schimmels en gisten niet aanwezig zijn, liggen een zgn atopie of (voedings-)allergie voor de hand.

Voedingsgerelateerde allergieën

Net als bij de mens zien we bij huisdieren steeds vaker allergieën en dan met name voedingsgerelateerde allergieën. Voedselallergie kan op alle leeftijden ontstaan. De dieren worden vaak allergisch voor de eiwitcomponenten in het voer. Voedingsallergieën leiden vaak tot jeuk en door frequent krabben en bijten tot secundaire infecties/ontstekingen. De jeuk zit bij honden soms over het gehele lichaam of specifiek tussen de tenen, in de oren en in de liezen. Bij de kat zijn vaak de kop en de hals aangetast, maar ook de rest van het lichaam kan meedoen. Om vast te stellen of een dier last heeft van een voedingsallergie zal men zich minimaal 6-8 weken aan een strikt hypoallergeen dieet (bijvoorbeeld Royal Canin Anallergenic, Sanimed Skin Sensitive of Hill’s Z/D) moeten houden. Bij sommige dieren duurt het even voordat het juiste dieet gevonden is. Als er is vastgesteld dat het dier last heeft van een voedingsallergie zal men zich de rest van het dierenleven moeten houden aan een strikt dieet. Naast de voedingsgerelateerde allergieën kan er ook sprake zijn van allergieën (atopie) tegen bepaalde stoffen (pollen, huisstofmijt, grassen etc) uit de omgeving. Bij dieren ziet men geen hooikoortsachtige verschijnselen zoals bij de mens, maar juist jeukklachten.

Naast deze zijn er natuurlijk nog meer verwekkers of oorzaken van huidaandoeningen. Indien je dier last heeft van de huid, is het altijd aan te raden eerst contact op te nemen met je dierenarts. Hij/zij kan middels gedegen onderzoek van de huid, eventueel aangevuld met aanvullende (laboratorium) testen een (waarschijnlijkheids)diagnose stellen. Behandelingen zijn per dier verschillend en soms duurt het wat langer alvorens de klachten verminderen of de oorzaak gevonden wordt. Als je er samen met je dierenarts niet uit komt, kun je altijd vragen om een doorverwijzing naar een specialist.