Symptomen van een voedselallergie bij je hond
De belangrijkste symptomen van voedselallergie bij dieren zijn een matige tot ernstige, niet-seizoensgebonden jeuk en huidklachten. Vooral aan de oren, pootjes, liezen, oksels, rond de ogen en om de snuit zien we jeuk, kaalheid, roodheid en/of bultjes. Soms zijn de symptomen subtieler zoals een schilferige, vettige vacht, oorontsteking en in 15% van de gevallen ook klachten van het maag-darmkanaal. Hierbij moet je denken aan braken na het eten en/of diarree. Ook een dikke darmontsteking (colitis) of vaker poepen kunnen symptomen zijn van een voedselallergie. Sommige honden likken ook aan de voeten of schuren met de neus over de grond. Het vervelende is dat de symptomen niet specifiek zijn. De jeuk, huidveranderingen en het likken zien we bijvoorbeeld ook bij atopie. De huidklachten als gevolg van voedselallergie gaan vaak gepaard met andere huidklachten. Een gistinfectie (Malassezia pachydermatis) komt vaak bijkomend voor. De leeftijd waarop er voor het eerst klachten ontstaan is variabel, het kan zowel bij jonge als oudere honden ontstaan. In de meeste gevallen beginnen de klachten echter rond een leeftijd van 2 jaar oud. Zelfs als een dier al jaren dezelfde voeding krijgt, kan er toch plotseling nog een voedselallergie ontstaan.
Wat zijn oorzaken van voedselallergie bij honden
Allergische reacties zijn meestal het gevolg van de aanwezigheid van een bepaald eiwit en in uitzonderlijke gevallen ook koolhydraten in de voeding. De meest voorkomende allergenen (stoffen waar een dier allergisch voor is) bij honden zijn rundvlees, kip, ei, mais, tarwe, soja en melk. Honden zijn meestal allergisch voor 1 tot 5 verschillende allergenen.
Welk voer bij voedselallergie hond?
De enige manier om een voedselallergie te bewijzen, is door het dier op een eliminatiedieet te zetten. Bloedonderzoek naar voedselallergieën is niet betrouwbaar. Er bestaan drie dieetmogelijkheden: een zelfbereid dieet, een dieet op basis van één unieke eiwitbron, of een dieet met gehydrolyseerde eiwitten.
Zelfbereid eliminatiedieet
Een zelfbereid dieet bestaat uit één eiwitbron waar het dier nog niet eerder mee in aanraking is geweest en één koolhydraatbron. Meestal vormt rijst of aardappel de nieuwe koolhydraatbron en als dierlijke eiwitbron kan gekozen worden voor vlees van bijvoorbeeld struisvogel, hert, konijn of paard. Een nadeel van een zelfgemaakt dieet is dat het vrij eenzijdig is. Er kunnen tekorten of juist overschotten ontstaan van bepaalde voedingsstoffen. Hierdoor kunnen klachten als een doffe vacht, honger, diarree, huidschilfering en gewichtsverlies optreden. Risico op tekorten ontstaat meestal pas als je langer dan 6-8 weken voor je hond gaat koken. Om tekorten aan voedingsstoffen te voorkomen, kun je RAW Veterinary Diets – Mono Protein Balancer toevoegen aan het dieet. Andere nadelen zijn dat het vrij arbeidsintensief is om het dieet klaar te maken en soms is het lastig om vlees van een niet-standaard diersoort te verkrijgen. Wat je hierbij zou kunnen helpen zijn TROVET Unique protein worsten en kuipjes. Deze voeding bevat vlees van een eiwitbron waar veel dieren nog niet eerder mee in aanraking geweest zijn. Dit kun je zelf aanvullen met een koolhydraatbron als rijst of aardappel.
Commercieel dieet op basis van een unieke eiwitbron
De tweede optie is een commercieel dieet in te zetten op basis van een unieke eiwitbron. Ook bij dit dieet wordt gebruik gemaakt van een eiwitbron waar het dier nog nooit mee in aanraking is geweest. Deze diëten zijn echter commercieel vervaardigd en er is voor gezorgd dat ze alle benodigde voedingsstoffen bevatten die je hond nodig heeft. Een voorbeeld hiervan is Sanimed Clinical Choice – Pure Duck Worst.
Commercieel dieet op basis van gehydrolyseerde eiwitten
Een andere optie is om het dier op een dieet te zetten met gehydrolyseerde eiwitten. Dat wil zeggen dat de eiwitten zo klein geknipt zijn, dat het lichaam er niet meer met een allergische reactie op kan reageren. Royal Canin Anallergenic, Vetality Hypoallergenic Dog Wet en Hill’s z/d zijn voorbeelden van diëten met gehydrolyseerde eiwitten.
Het hypoallergene dieet moet minstens 6 tot 8 weken lang gegeven worden. De diagnose voedselallergie wordt heel waarschijnlijk als de klachten gedurende deze periode afnemen of verdwijnen. De definitieve diagnose kan echter pas gesteld worden na het dier te ‘challengen’. Hierbij moet het voer dat het dier voor het hypoallergene dieet kreeg opnieuw gegeven worden. Als er inderdaad een voedselallergie in het spel is, komen de klachten binnen 1 uur tot 14 dagen weer terug. De definitieve diagnose is hiermee gesteld. Het dier dient dan levenslang hypoallergene voeding te krijgen om klachtenvrij te blijven.
Hoe geef je een eliminatiedieet?
Je hond mag gedurende de periode dat hij een eliminatiedieet krijgt absoluut niets anders eten dan het hypoallergene dieet – ook geen snacks, koekjes, stukje brood of bakjes om uit te likken. Hier kan het dier ook een allergische reactie op vertonen, waardoor je weer terug bij af bent. Let ook op medicatie met een smaakje. Ontwormingstabletten met rundvleessmaak kunnen bijvoorbeeld ook een reactie opwekken. Als voor de aanvang van het hypoallergeen dieet medicijnen zijn gebruikt zoals corticosteroïden of antibiotica moet je twee weken langer het dieet geven om het effect ervan juist te kunnen beoordelen.
Heb je een vraag aan onze dierenarts over voedselallergie of voedselovergevoeligheid bij je hond? Neem dan contact op met onze dierenarts via dierenarts@medpets.nl
